Gesamtzahl der Seitenaufrufe

Dienstag, 29. März 2011

obama-on-irans-dissidents


Obama on Iran's dissidents

E-mailPrintPDF
The Wall Street Journal
For the first time, he names names

REVIEW & OUTLOOK
Monday was Nowruz, the Persian New Year, and hundreds of Iranian political prisoners again spent the holiday behind bars. The difference this year is that President Obama mentioned some of those prisoners by name. That's a welcome first.
For three years, Mr. Obama has recorded an annual Nowruz message to the Iranian people. In his 2009 greeting, he became the first U.S. President to refer to the "Islamic Republic of Iran," the name preferred by the country's ruling clerics. The U.S. seeks "engagement that is honest and grounded in mutual respect," the President said to an Iranian leadership that for 30 years has denounced, threatened and killed Americans.
Nowruz 2010 (or 1389, on the Persian calendar) brought more conciliation. "The United States acknowledges your right to peaceful nuclear energy," Mr. Obama told the mullahs in Tehran. "We are familiar with your grievances from the past—we have our own grievances as well, but we are prepared to move forward." The theme was mutuality, as if the U.S. and Iran are merely two quarreling siblings in the family of nations.
This week's message had no deferential talk of engagement. Instead, Mr. Obama focused on Tehran's brutality toward human rights and democracy activists, and he named names. "We have seen Nasrin Sotoudeh jailed for defending human rights; Jafar Panahi imprisoned and unable to make films; Abdolreza Tajik thrown in jail for being a journalist; the Bahai community and Sufi Muslims punished for their faith; Mohammad Valian, a young student, sentenced to death for throwing three stones."
Never before has Mr. Obama spoken this directly. Even his references to Neda Agha-Soltan—the 26-year-old protester whose shooting death, captured on camera, came to symbolize the democracy movement—have not included her name.
We're not sure who's writing the President's speeches these days, but we welcome the overdue shift. So, surely, do Iran's imprisoned democrats.


Terror tagging the Iranian MEK is wrong

E-mailPrintPDF
The Hill
By Rt. Hon. Lord Peter Fraser
 
As a member of the United Kingdom legislative body in both Houses for the past 30 years, I have taken an interest in and closely observed Iran’s developments. Being acquainted with many Britons of Iranian descent, Iranian circles and groups, I also came to know the People’s Mujahedeen Organization of Iran (PMOI) or as it is referred to in the United States the Mujahedeen-e-Khalq (MEK).
I found the MEK supporters to be the most active, most organized and dedicated to win freedom and democracy for their country and people. It might seem odd to emphasize that they are freedom-loving and democratic but the mullahs of Tehran have repeatedly sought to present them as neither.
I have been following with much interest the ongoing review of the MEK designation as a foreign terrorist organization by the Secretary of State, prompted by a Federal Appeals court in July 2010. While the review process is certainly a Washington issue, it has much wider implications. So much is at stake.
First, respect for the rule of law in democracies, and in particular the United States’ image and credibility. Second, the policy on Iran which is the most serious threat for global peace and stability. In these circumstances, the review process is being watched with much interest in Europe.
I have read often much about the MEK from all sides of the story during the years; those who agree with and those who oppose them, and needless to say, I have frequently been in contact with the Foreign and Commonwealth Office in the UK during these years discussing the appropriate status for the PMOI (MEK).
During the time when the PMOI (MEK) was proscribed in the United Kingdom, a group of 35 parliamentarians here including a former Law Lord, a former Home Secretary, two former Solicitor Generals and I took legal action against our Home Secretary who had refused our application for deproscription of the PMOI (MEK). (Lord Alton & Others vs. Secretary of State for Home Department).
In the court, at first we were told that the evidence is classified. But when the documents finally became public by the court’s ruling after a long battle, all we found in the MEK’s dossier was fabricated rubbish and disinformation provided by the mullahs and their Ministry of Intelligence none of which was admissible to the court.
Finally after a long battle, with a British government severely criticized by the courts, our government had to delist the PMOI (MEK) and was ordered to make a case to the European Union for it to also delist the organization. The delisting by the European Union followed shortly after.
While we were at the final stages of wining the case, we were bombarded by negative publicity against the group saying among other things, that the PMOI (MEK) was a personality sect which is unpopular among the Iranians inside the country. In fact there was so much adverse publicity that it made one wonder, if a sect was so unpopular and so disliked, why bother with so much work and energy to isolate it outside the country and also why were so many of them, in tens of thousands, jailed, tortured and executed by the mullahs through the years?
What causes me to write this is because I regret that I see the same trends developing in the United States.
As an Appeals Court in the United States called on the Secretary of State Clinton to review their case and allow the MEK to respond to allegations against them, and as a growing number of prominent U.S. policy makers and experts on national security and terrorism call for delisting of the MEK, the same negative publicity starts to pour in from blogs or websites trying to tarnish the image of the MEK and attempting to prevent the delisting of the group.
It took a cross party coalition to remove the PMOI (MEK) listing in the UK as there was a consensus that the move was just and also politically warranted. In recent months an impressive coalition has also formed in the U.S. where members of Congress from both parties as well as former officials such as General James Jones, General Hugh Shelton, General Peter Pace, Governor Bill Richardson, Governor Howard Dean, Ambassador John Bolton, Mayor Rudy Giuliani, Governor Tom Ridge, Ambassador Dell Dailey, James Woolsey and Louis Freeh, a former Director of the F.B.I.
The mullahs of Tehran try to muddy the water by raising false allegations against the MEK. We have been through the same process and know it is a standard tactic from within Iran. 
The source and intentions of these voices are clear to any objective observer. They want the same old failed policy to continue; one that ties the hands of Iran’s main and most significant opposition and instead, leaves no one on the ground to oppose the concessions to the mullahs and their evil fundamentalist ambitions. 
A change has to come about; one that will bring freedom to Iran and security, peace, and stability to the region and the world. The MEK and its allies are well fit to bring about that peaceful change. Like the distinguished Americans who recognize the threat, we want nothing more than to step aside and let Iran decide its own fair, free and democratic future.
Rt. Hon. Lord Fraser of Carmyllie QC, a member of the United Kingdom's House of Lords, is a former Solicitor-General and Lord Advocate for Scotland. 

Shoe thrower targets Iraq's PM

Montag, 28. März 2011

ویدیویی دردناک از رواج فروش کلیه در ایران

.....یه روز یه

 .....یه روز یه

در روزگاری که بهانه های بسیار برای گریستن داریم ، 
شرم خندیدن، به  مضحکه هم میهنان مان را بر خود نپسندیم.  
کار سختی نیست نشنیدن، نخواندن و نگفتن لطیفه های توهین آمیز...
با اراده جمعی این عادت زشت را به ضدارزش تبدیل کنیم.
 
رخشان بنی اعتماد
 

یه روز یه  ترکه ... ...


http://www.1doost.com/Files/Pictures/1389/09/28/Vahdat/006.jpg

اسمش ستار خان بود، شاید هم باقر خان.. ؛
خیلی شجاع بود، خیلی نترس.. ؛
یکه و تنها از پس ارتش حکومت مرکزی براومد، جونش رو گذاشت کف دستش و سرباز راه مشروطیت و آزادی شد، فداکاری کرد، برای ایران، برای من و تو، برای اینکه ما یه روزی تو این مملکت آزاد زندگی کنیم.
 
 یه روز یه رشتیه..
 
 http://www.1doost.com/Files/Pictures/1389/09/28/Vahdat/005.jpg
اسمش میرزا کوچک خان بود، میرزا کوچک خان جنگلی؛
برای مهار کردن گاو وحشی قدرت مطلقه تلاش کرد، برای اینکه کسی تو این مملکت ادعای خدایی نکنه؛
اونقدر جنگید تا جونش رو فدای سرزمینش کرد.
 
 
 یه روز یه لره...
 http://www.1doost.com/Files/Pictures/1389/09/28/Vahdat/004.jpg
اسمش کریم خان زند بود، موسس سلسله زندیه؛
ساده زیست، نیک سیرت و عدالت پرور بود و تا ممکن می شد از شدت عمل احتراز می کرد.
 
 
 یه روز یه قزوینه...
 http://www.1doost.com/Files/Pictures/1389/09/28/Vahdat/003.jpg
به نام علامه دهخدا ؛
از لحاظ اخلاقی بسیار منحصر بفرد بوده و دیوان پارسی بسیار خوبی برای ما بر جا نهاد.
 
 
یه روز ما همه با هم بودیم...، ترک و رشتی و لر و اصفهانی و...

 http://www.1doost.com/Files/Pictures/1389/09/28/Vahdat/002.jpg
تا اینکه یه عده رمز دوستی ما رو کشف کردند و قفل دوستی ما رو شکستند... ؛
 حالا دیگه ما برای هم جوک می سازیم، به همدیگه می خندیم!!! و اینجوری شادیم !!!!
این از فرهنگ ایرونی به دور است. آخه این نسل جدید نسل قابل اطمینان و متفاوتی هستند.
پس با همدیگه بخندیم نه به همدیگه!
http://www.1doost.com/Files/Pictures/1389/09/28/Vahdat/001.jpg

Sonntag, 27. März 2011

چیزهایی که با زلزله نمی لرزن

 چیزهایی که با زلزله نمی لرزن











وقتی توفان کاترینا به نیواورلئان رسید و سدها شکست، مردم آمریکا آن آمریکای دیگر را کشف کردند. آمریکایی که هالیوود درباره اش فیلمی نمی سازد و به تمییزی بورلی هیلز نیست. مردم دیدند که آدمهایی که مامور حفظ نظم و قانون هستند خودشان در حال بار زدن اجناس فروشگاهها هستند. پلیس نمی توانست جلوی غارت را بگیرد چون کم نبودند ماموران پلیسی که به غارت مشغول بودند.  واقعیت آمریکا ربطی به تصویری که از خودش داشت نداشت. یادم است همکار تگزاسیم بعد از دیدن مردمی که روی سقف خانه هایشان گیر افتاده بودند گفت:  We look like developing world! کشف جالبی بود.
حالا یک زلزله نه ریشتری ژاپن را لرزانده است.  شدت و قدرت زلزله آنقدر زیاد بوده است که باعث شده است سرعت گردش زمین به دور خودش تغییر کند و سونامی آن تا آنور اقیانوس آرام و ساحل کالیفرنیا برود. راکتورهای اتمی فوکوشیما می توانند چرنوبیل و هیروشیمای دیگری خلق کنند. و مردم ژاپن در حال …. در حال زندگی کردن هستند.  گزارشگر رادیوی ان پی آر با زن میانسالی صحبت کرد که با آرامش در حال جدا کردن کاغذ و پلاستیک  در میان زباله های پناهگاهش بود تا برای بازیافت بفرستند. معلمی به خبرنگار گفت که عمری به تدریس در شهر مشغول بوده است و حالا نگران دانش آموزان سابقش هست که در میان گمشدگان هستند. دنیا در حال تحسین آرامش و متانت مردم ژاپن است.  و همه دارند می پرسند چرا ژاپنیها مغازه ها را غارت نمی کنند. . جک کافتری در وبلاگش این سوال را پرسیده است.  و جوابها جالب هستند! گرگ از آرکانزاس، ناتاشا از ونکور، کن از نیوجرسی و بیز از پنسلوانیا و خیلیهای دیگر فقط یک جواب دارند: حس غرور ملی و شرافت فردی. خوب است ملتی بتواند به مردم جهان نشان دهد که چیزهایی دارد که در هیچ زلزله ای نمی لرزند حتی اگر زلزله نه ریشتر باشد.

Montag, 14. März 2011

تخت جمشيد باراني غرق در آب

تخت جمشيد باراني غرق در آب



خبرگزاري ميراث فرهنگي ـ گروه ميراث فرهنگي ـ باران که مي‌بارد تخت‌جمشيد در آب فرو مي‌رود و گردشگران در فکر چرا که گذري براي عبور پيدا نمي‌کنند. اين درحالي است که گفته مي شود تجمع آب هاي باران در گذرها و اطراف ستون ها مجموعه جهاني تخت جمشيد را به دليل نداشتن استحکام و مقاومت اوليه دچار فرسايش مي کند.

به گزارش :chnاينکه تخت جمشيد به عنوان اولين شهر تاريخي محسوب مي‌شود که داراي سيستم فاضلاب بوده است و هم اکنون نيز برخي از آبراه هاي هنوز کاربردشان را حفظ کرده‌اند. اما درحال حاضر به دليل مسدود شدن برخي از آبراه ها، بارش باران و تجمع آب ها به حدي مي‌رسد که مانع تردد و عبور گردشگران مي شود. به طوري که کارگران با ريختن سنگ ريزه هم نمي توانند مانع آب گرفتگي شوند.  

يکي از بازديد کنندگان حاضر در تخت جمشيد که گرفتار باران شده بود مي گويد: با ورود به مجموعه تخت جمشيد متوجه شدم که قبل از ورود و بازديد از اين اثر ثبت شده جهاني حتما بايد از وضعيت آب و هوا مطلع باشم چون درغير اين صورت امکان بازديد وجود ندارد. وي که تا بالاي مچ پا در آب فرو رفته بود ادامه داد: من بعد از سالها فرصت پيدا کردم که از تخت جمشيد ديدن کنم اما متاسفانه امکان بازديد از بخش هاي مختلف به دليل آب گرفتگي وجود ندارد.

مهران محمدي دبيرکل انجمن حافظ شناسي که يکي از بازديد کنندگان تخت جمشيد باراني بود نيز به خبرنگار CHNگفت: با توجه به اينکه تخت جمشيد در دامنه کوه رحمت قرار گرفته و در آن زمان به دليل بارش هاي باران از بالا سيلاب داشته است با کف سازي که انجام داده اند تا کاخ را بر آن بسازند، فاضلاب و آبراه هايي را نيز احداث کرده اند که با تخريب و هجوم هاي صورت گرفته کاربري و شکل خاص خودش را ازدست است. همچنين بسياري از متخصصان معتقدند بخشي از تخريب ها بواسطه مسدود شدن شريان ها و آبراه ها صورت گرفته است.

مهران محمدي با بيان اينکه تخريب ها گريبانگر تمام آثار تاريخي است و تنها مختص مجموعه تخت جمشيد نيست ادامه داد: درحال حاضر آثار تاريخي بسياري مورد تعرض و تخريب قرار مي گيرند در اين ميان بحث هايي درخصوص نگهداري از آثار تاريخي وجود دارد به طوري که بايد پيش بيني روزهاي باراني و جلوگيري از تجمع آب انجام شود حتي اگر کاربري گذشته را نداشته باشد.

وي افزود: ما همانطور که نگران گلسنگ هاي تخت جمشيد هستيم بايد نگران سيلاب و زلزله هم باشيم درواقع پيش بيني، آسيب شناسي وپيشگيري مقوله هاي مهمي هستند که بايد از آنها استفاده کرد.

مصطفي فاطمي هم  که از شهر يزد براي بازيد از تخت جمشيد آمده بود مي گويد: همواره به عنوان کسي که به دنبال حفظ ميراث فرهنگي بوده ام تا به الان فکر مي کردم وضعيت آثار و بناهاي تاريخي يزد بسيار آسيب پذير است اما الان که با اين وضعيت تخت جمشيد مواجه شدم  سکوت کردم در مقابل آثار در معرض تهديدي که از درجه پايينتري از مجموعه ثبت جهاني تخت جمشيد قراردارند.
چند سال پيش عکس فتوشاپي و غير واقعي بر روي اينترنت مبني بر زيرآب رفتن پاسارگاد قرار گرفت اما با اين روندي که وجود دارد دور از انتظار نيست که اينبار تخت جمشيد به صورت واقعي به زير آب رود.

وي با اشاره به اينکه اگر آبراه هاي 2000 ساله تخت جمشيد نبود معلوم نبود چه اتفاقي مي افتاد ادامه داد: قسمت عمده اي از تخت جمشيد به دليل وجود آبراه ها نجات پيدا کرده به طوري که آب ها از راه هاي انحرافي خود را به آبراه ها مي رسانند اما درحال حاضر تجمع آب به حدي است که ديگر آبراه ها که بسياري از آنها مسدود شده اند جوابگوي واقعيت غرق شدن تخت جمشيد نيست.

اين اتفاق در حالي مي‌افتد که معاونت ميراث فرهنگي و پژوهشي در شيراز و در نزديکي تخت جمشيد مستقر هستند.
گزارش؛ مريم جليلوند

هیلا صدیقی: نه قصد خروج از کشور را دارم و نه ترسی از انچه که پیش روست

هیلا صدیقی: نه قصد خروج از کشور را دارم و نه ترسی از انچه که پیش روست


























نازنین دوستانم،اگرچه در طول ماههای گذشته صدها هزار پیام پرمهر و لطف شما را دریافت کرده و نهایت مهربانیتان را شناخته بودم که با وجود بی پاسخ ماندن همه و همه آن پیام ها از طرف من نه از سر غرور که از سر معذوریت باز مرا همیشه مورد لطف و حمایت خود قرار دادید اما اعتراف میکنم که هربار مثل روز اول حیرت زده این همه دوستی و همدلیتان می شوم.آنچ...ه که از دیروز در خبرها آمده قصه جدیدی در زندگی من نیست . که ماجرای این تعقیب و گریزها از پس فردای انتخابات 88 پیش از آنکه هنوز به عنوان یک شاعر شناخته شده باشم به دلیل فعالیت در ستادهای تبلیغاتی میرحسین موسوی آغاز شده بود اما ...قزعه به 18 آذرماه امسال افتاد و منجر به بازجویی من در وزارت اطلاعات طی روزهای متوالی و ساعت های طولانی شد اما شایعه سپاه تنها پرونده ای بود که در شعبه دیگری گشوده شد اما به دلیل همزمانی با پرونده اطلاعات مسکوت ماند. و حالا من نه در چنگال سپاه هستم و نه در زندان و در تمام این هفته ها و ماه ها چنان دعای خیرتان همراهم بوده که مرا قوت قلب و خانواده ام را صبر و متانت بخشیده . از این پس منتظر تشکیل جلسه دادگاه هستم و اگر تا به امروز سکوت کردم به این خاطر نبود که شما را محرم اسرار ندانستم بلکه آنچه را که در این روزها بر من گذشت ارزشمندتر از اخبار موجود ندیدم و باور دارم هزینه ای که پرداختم بیش از هزینه ای نبوده که خواهران و برادران و سایر همنسلانم برای آزاداندیشی پرداخته اند و می پردازند. و حالا که زیر این آسمان پهناور هوای آزاد را استشمام میکنم شرم دارم از خود بگویم در شرایطی که دوستان نازنینمان ماه هاست در حبس و زندان به سر می برند.من اینجا هستم . نه قصد خروج از کشور را دارم و نه ترسی از انچه که پیش روست چرا که باور دارم جرمی مرتکب نشده ام. مرا ببخشید که پاسخم برای مصاحبه در این خصوص منفی ست و سکوت را ترجیح میدهم گرچه اخبار منتشر شده ، مرا مجبور به نوشتن شرح کوچکی از ماجرا کرد .






















ترجیح میدهم شاعری باشم که صدای یک نسل را فریاد میزند نه یک بازیگر سیاسی که از خود بگویم و خبرسازی کنم
در آخر دوباره می گویم :
خنک آن قمار بازی که بباخت هرچه بودش
بنماند هیچش الا ، هوس قمار دیگر
----------------------------------------------
منبع : فیسبوک Group for the support Hila Sedighi